بیست و هشتمین کنفرانس تغییر اقلیم سازمان ملل متحد از فردا تا 21 آذرماه جاری در امارات متحده عربی برگزار می شود.

امارات متحده عربی دومین کشور خاورمیانه بعد از مصر خواهد بود که میزبانی نشست (COP28) را بر عهده می‌گیرد.

این کنفرانس بصورت سالیانه از زمان اولین توافقنامه تغییر اقلیم سازمان ملل در سال ۱۹۹۲ برگزار می‌شود. کنفرانس‌های COP برای دولت‌ها طراحی شده تا در مورد سیاست‌هایی برای محدود کردن افزایش دمای جهانی و انطباق با تأثیرات مرتبط با تغییرات آب و هوایی توافق کنند.

امارات متحده عربی قرار است از تاریخ ۹ تا ۲۱ آذر ماه سال ۱۴۰۲ میزبان بیست و هشتمین نشست کنفرانس اعضای تغییر اقلیم سازمان ملل متحد (COP28) در شهر دوبی اکسپو باشد.

اگر بخواهیم با کنفرانس COP28 آشنا بشویم، ابتدا باید به سال ۲۰۱۵ برگردیم به نشست COP21 که در آن کشورهای دنیا توافق کردند که مشکل تغییر اقلیم را جدی بگیرند و تا سال ۲۰۵۰ گرمایش زمین را به ۱.۵ درجه سانتیگراد در مقایسه با سطوح پیش از صنعتی شدن محدود کنند. به منظور ماندن در این هدف، علم به ما می گوید که انتشار گازهای گلخانه ای باید تا سال ۲۰۳۰ به نصف کاهش یابد. فقط ۷ سال زمان هست تا این هدف تحقق پیدا کند. نشست COP28، امارات متحده عربی فرصتی عالی برای بازنگری و بررسی مسئله ی جدی تغییرات آب و هوایی در سطح جهان می باشد.

این رویداد میزبان بیش از ۸۰۰۰۰ نماینده از جمله ۱۴۰ رئیس دولت و سازمانها خواهد بود که در مورد مسائل مهم زیست محیطی نظیر (سلامت، انرژی، صنعت، مردمان بومی، شهرنشینی، حمل و نقل، جوانان، کودکان، آموزش، طبیعت، اقیانوس ها، کشاورزی، بحث و تصمیم گیری می کنند.

از دیگر فعالیت های کشور امارات در ارتباط با مسئله ی تغییرات اقلیمی این بود که امارات اولین کشور در منطقه بود که توافقنامه پاریس را تصویب و امضا کرد؛ و همچنین اولین کشور منطقه بود که برنامه راهبردی خود را برای دستیابی به بی‌طرفی اقلیمی تا سال ۲۰۵۰ اعلام کرده است.

از کشور های شرکت کننده اصلی این نشست میتوان به چین و ایالات متحده آمریکا اشاره کرد. کشور چین با ظرفیت گسترده‌ای که در حوزه انرژی‌های تجدیدپذیر دارد و همچنین با افزایش استفاده از زغال سنگ، چه در زمینه انرژی‌های پاک و چه در زمینه انرژی‌های اصطلاحا آلوده کننده (کثیف) در جهان یکه‌تاز است.

چین سالانه نزدیک به ۳۰ درصد از آلاینده‌های جهانی است و بزرگترین تولید کننده گازهای گلخانه‌ای در جهان به حساب می‌آید. البته این کشور خودش نیز از تأثیرات تغییرات آب و هوایی همچون موج گرما و سیل، و همچنین خشکسالی شدید رنج می‌برد. ایالات متحده آمریکا از دیگر شرکت کنندگان اصلی این نشست، در حالی که به عنوان دومین تولیدکننده گازهای گلخانه‌ای جهان در نشست امسال COP28 شرکت می‌کند که حدودا یک سال از ارائه مشوق یارانه‌ای ۳۶۹ میلیارد دلاری آن برای وسایل نقلیه الکتریکی و سایر محصولات سبز می‌گذرد. انتظار می‌رود که آمریکا ذیل «قانون کاهش تورم»، ظرفیت انرژی پاک خود را تا سال ۲۰۳۰ تا سه برابر افزایش دهد.

موضع ۲۷ کشور شرکت کننده عضو اتحادیه اروپا در مذاکرات COP28یکی از جاه طلبانه‌ترین‌ مواضع بین اعضا است. این بلوک برای سه برابر کردن ظرفیت انرژی‌های تجدیدپذیر، حذف تدریجی سوخت‌های فسیلی، پایان دادن به ساخت نیروگاه‌های جدید زغال سنگی و تامین برق با منابع تجدیدپذیر، آن هم در دهه اخیر تلاش خواهد کرد. برزیل، آفریقای جنوبی و هند بلوک کشورهای پرجمعیت و به سرعت در حال توسعه را تشکیل می‌دهند. هر یک از این چهار کشور از طریق کنوانسیون سازمان ملل درباره چارچوب تغییرات اقلیمی (UNFCCC) و در قالب مفهوم «مسئولیت‌های مشترک اما متمایز» تقاضای تامین مالی و عدالت بیشتر را دارند، به این معنی که کشورهای ثروتمندی که از نظر تاریخی بیشترین میزان انتشار دی اکسید کربن را داشته‌اند باید برای رسیدگی به این مشکل بیشتر تلاش کنند.

کشورهای آفریقایی نظیر کنیا، اتیوپی و سنگال در نشست امسال COP28 به دنبال تامین مالی برای سرعت بخشیدن به پروژه‌های انرژی‌های پاک در کشورهای خود هستند.